daar is het weer
dichtbij
vroeger
in de ander…
op slot
gebonden
door gebrokenheid
niet bedoeld
vergroeid
onwetend
doorlevend
stil…zwijgend
dit zien
vanuit vrijheid
van nu
pijn
ervaren…voelen..
alsof het je huid weer binnenkruipt..
–
Ken je de kwetsbaarheid van voelen hoe je je voelt, kwetsbaar en bang om te zijn wie je bent ?
Terwijl je zo ernaar verlangt jezelf te zien als volwaardig, zoals God je ziet, met liefdevolle ogen…
Je bent op weg en dan kunnen zomaar de triggers komen die je terugbrengen naar je gevoel van vroeger, je overleving.
‘Ik mag er niet zijn, ik kan het niet, het leven is te groot, te overweldigend voor mij, ik verberg me wel…’
Het is zo begrijpelijk en normaal dat je dit voelt.
De angst of onveiligheid van waar je vandaan komt zijn zo opgeslagen in je lichaam.
Je weet niet beter dan dit…
Maar het is een overlevingsweg en niet de weg die jou tot leven brengt.
De weg waar jij tot leven komt is er.
Daar waar jij jezelf mag zijn en vinden, je angsten en gevoelens aan mag kijken in plaats van er steeds weer voor te vluchten.
Die weg is er.
En je hoeft hem niet alleen te lopen.
God is erbij, bij jou.
En ja het kan heel alleen voelen , want je ziet onder ogen wat er is en je voelt waar je voor vluchtte.
Je zoekt de weg naar het Leven vanuit je overleving.
God leidt je. Zoals in de Passion vertaling zo mooi wordt gezegd:
‘I hear the Lord saying, “I will stay close to you, instructing and guiding you along the pathway for your life. I will advise you along the way and lead you forth with my eyes as your guide.’
Psalm 32:8
“Ik zal dicht bij je blijven, je instrueren en begeleiden op het pad van je leven. Ik zal je onderweg adviseren en je verder leiden met mijn ogen als je gids”
‘Ik onderwijs u en leer u de weg die u moet gaan; ik geef raad, mijn oog is op u.’
Psalm 32:8 -HSV