Ga je mee?
Niet naar verderop maar naar waar we nu zijn?
Waar jij nu bent ?
Ik weet niet hoe het bij jou is, maar ik ben vaak aan ‘t leven in wat er komt of waar ik ga in plaats van te zijn waar ik nu ben.
Ik ga daar dan van weg … vooral als het van binnen niet zo fijn voelt.
Dan lijkt het alsof ik een automatische piloot heb die al gas geeft… en door.
Stilstaan bij de onrust, bij de minder fijne gevoelens wil ik dan niet.
Herken je dat ook?
Natuurlijk hebben we er allerlei redenen voor en dat is ok.
Maar helpt het je? Of roepen al deze gevoelens juist op om te luisteren naar je onrust en daar even te blijven en te voelen wat je voelt?
Stil staan bij jezelf … bij wat je voelt, wat zich aan je opdringt.
Een lichaam dat roept om gehoord te worden…
Een ik die aandacht vraagt om er te zijn.
Niet meer en niet minder.
Je kunt een beetje oefenen om, net als ik, te blijven in plaats van er aan voorbij te gaan En niet ergens heen te gaan waar je nog niet bent …
B….lijf!