Ik zal u zegenen

‘Trek weg uit uw land, uw stam, uw ouderlijk huis, naar het land dat ik u aan zal wijzen… Ik zal u zegenen.’

Trek weg van de plek waar je steeds bent geweest.
Trek weg van de plek van overleving.
Er is een nieuwe weg. Een weg van leven.
Ga naar jezelf, naar je innerlijk, je wortels, je ‘ik’.
Ik ben bij je.
De Mensenzoon is immers gekomen om te zoeken en te redden wat verloren is, om te zoeken en te redden wat in ons het meest lijdt of opstandig is…
‘Ik zal je zegenen’ zegt God.
God wil ons zegenen en daarvoor is het belangrijk om te weten waar onze plek is, wie we zijn en hoe we onze weg mogen vinden.
Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar ik kan daar best nogal dwalen…
De woorden van waarheid van boven heb ik dan echt nodig om me de juiste weg te wijzen. Om sowieso te zien waar ik sta vandaag. En hoe ik daar sta…
Ik heb het nodig mijn hart te openen en als dat moeilijk gaat is het goed te onderzoeken wat er aan weerstand is.
Even naar binnen, even durven voelen wat er is… dat kan al een heel ding zijn op zich!
Durf ik even stil te zijn?
Met waar ik sta, met mijn weerstand en onvolmaaktheden?
Alleen daar waar ik acceptatie en ruimte voel. Waar geen oordeel is.
Waar genade is.
Bij God is er genade. Altijd
En waar genade is voel en proef ik dat ik er ook durf te zijn met mijn waarheid: mijn weerstand en mijn tekorten.
Ja, dan leer ik om daar zo stil te kunnen zijn en te ademen. Diep.
‘Ik zal je zegenen’ zegt God die er is en naar je toekomt, waar je ook bent.
Daar waar het gewicht op je schouders zwaar voelt en je vergeet te ademen.
Ik zal je zegenen’ zegt Hij die de hemel en aarde in Zijn handen heeft.
Die jou kent en zo liefheeft.
Hij leg je geen lasten op.
Je mag ademhalen en verder gaan… dwalen en zoeken… “Ik ben” is er.
Dus loop maar wat rustiger, haal even adem, kijk rond en zie wat Hij voor je heeft.