‘Als de Heer niet Mijn helper was geweest, had mijn ziel bijna in de stilte gewoond’
( psalm 94: 17)
Is jou onrecht aangedaan?
Wordt jij niet begrepen?
Heeft je omgeving of hebben je vrienden jou aan de kant gezet?
Deze pijn kan je vastzetten en verhinderen om vrij te zijn en verder te groeien in vrijheid.
Vrijheid, vrij zijn is nodig om te kunnen kiezen.
Vanuit vrijheid kún je kiezen. Keuzes die goed zijn voor jouw leven.
Belangrijk is het de weg te vinden vanuit de plek waar je vast bent gelopen naar de weg van vrijheid.
Allereerst : durf je onder ogen te zien dat je vastzit, dat op die plek van pijn werk te doen is?
Wanneer je kunt gaan luisteren naar wat je lichaam en je gevoelens je willen vertellen is dit al een grote stap naar het vrij worden. Het onder ogen zien is pijnlijk, maar pijn wil je ook iets vertellen.
En wanneer deze pijn niet meer weggestopt hoeft te worden omdat jij het er laat zijn, is er al een begin van je weg eruit.
Ons lichaam wil ons helpen. Ons lichaam geeft signalen die we vaak niet meer opmerken. We hebben ze genegeerd…’we hadden daar geen tijd voor, we moesten door…het was te pijnlijk’ Er was geen ruimte voor wie jij was of bent.
Dat kan. Je kunt een periode in je leven mee hebben gemaakt of misschien ook nu nog wanneer je moet overleven. Dan schakel je je gevoelens uit waar geen ruimte voor is. Je merkt de signalen van je lichaam niet meer op.
Niet omdat ze er niet zijn, maar omdat ze er niet mogen zijn.
Wanneer je weer kunt leven in plaats van overleven kun je weer gaan luisteren naar je lichaam. Het wil je helpen. Wie ben ik, waar liggen mijn grenzen? Hoe ervaar en voel ik dat in mijn lichaam? Niet alleen in mijn emoties, maar ook in mijn lichaam.
We zijn gemaakt als geheel. Lichaam, ziel en geest zijn één. Hoe belangrijk is het om ook naar onszelf als geheel te luisteren?
Daar waar ons hoofd alles op een rij kan zetten, het beredeneren, onze ziel pijn, vreugde en verdriet voelt en een manier zoekt om dit te uiten, wil ons lichaam erbij horen en niet ‘meegesleept’ worden in de hectiek van het leven.
Ons lichaam slaat als eerste alles op, maar ik heb t idee dat we er vaak als laatste naar luisteren of niet meer door hebben dat ons lichaam ons iets wil vertellen….
Pas als we ‘te moe’ zijn en echt niet meer kunnen of geveld worden door migraine of andere klachten moeten we wel rust nemen…
Ken of herken jij dit ook?
Zoek je die vrijheid om je eigen keus te kunnen maken? Niet wat je is aangeleerd of opgedrongen?
Jezelf zijn. Het kan zo klinken als een kreet. Zo bedoel ik het niet..
‘Er bestaat niets moeilijkers en spannenders dan echt jezelf zijn’ las ik laatst.
Echt jezelf worden zoals je bent bedoeld. Zoals je bent bedacht en gemaakt door onze Schepper.
Dat bedoel ik als ik het heb over ‘echt jezelf’ zijn of worden.
Afleren en afleggen wat niet van jou is of bij je hoort.
Gaan zien wat jouw verlangen is en wat Hij al in je hart heeft gelegd.
Zien wie jij bent met al je dromen en valkuilen.
Eigenlijk is het niet ons project, maar Gods project.
Als we wandelen in Zijn licht, als we in dát licht binnenstappen gaan we zien wie we echt zijn.
‘God is licht en er is in Hem geen spoor van duisternis. Als wij dus zeggen dat wij bij Hem horen, maar in het donker leven, liegen wij. Wat wij zeggen, is niet waar. Maar als wij in het licht van God leven, zoals Hijzelf in het licht is, dan zijn wij één met elkaar en wast het bloed van zijn Zoon Jezus ons schoon van al onze zonden.’
(1 Johannes 1:6-7)