‘Nothing calms the mind and heart more than talking with Jesus’
Wat is dit waar, maar wat kan het een gevecht zijn voor ons om stil te worden…
Om de tijd te nemen en te gaan praten met Hem die ons zo door en door kent.
Voor mij was het vandaag ook zo’n dag.
Het doorgaan en doorlopen is vaak zoveel meer ‘gewoon’ om te doen.
We hebben nu even geen tijd, later…
Ondertussen verliezen we onderweg de vrede en rust die we zo nodig zijn elke dag.
We lopen door in onrust en zijn ons er vaak niet eens bewust van.
Zo lopen we onszelf regelmatig in de weg, terwijl dat helemaal niet hoeft.
We zien het niet, we horen het niet en we houden ons stil.
We lopen door.
Het is niet erg, niet fout… maar het kan zoveel gemakkelijker als we wel eerst stil worden.
Stil bij onszelf, stil bij Hem.
Want in die stille plek gaat God spreken. Op die plek geeft Hij je Zijn vrede…
Ik heb gemerkt in mijn leven, met alles wat er gebeurt, dat ik Zijn vrede elke dag nodig heb.
Dan zie ik anders en hoor ik anders, omdat ik op de plek zit waar Zijn vrede mij omhult als een jas.
Dan weet ik vast en zeker dat Hij zorgt en ik in die vrede kan leven.
We kunnen naar onszelf op een hele andere manier kijken dan hoe God naar ons kijkt.
Ook naar situaties kunnen we heel anders kijken… we hebben onze kijk vanaf waar wij staan, vanuit emoties, vanuit een moeilijke situatie, vanuit menselijk, aards zicht.
Daarom is het voor ons zo belangrijk om te weten hoe God ernaar kijkt.
Zijn gedachten gaan zoveel hoger dan onze gedachten.
Daar waar wij ons zorgen kunnen maken, heeft Hij al een plan!
En dat plan ziet er vaak heel anders uit dan dat wat wij dat voor ogen hebben.
‘Want Ik weet welke plannen Ik voor U heb, zegt de Here.
Met deze plannen heb Ik Uw geluk voor ogen, niet uw ongeluk. Ik wil u weer een toekomst en nieuwe hoop geven.’ (Jeremia 29: 11))
God wil graag samen met ons zijn, zodat we ‘echt’ gaan zien, ‘echt’ horen en praten wat ons bezig houdt,
Dat we door Zijn ogen gaan zien en horen. Zijn taal gaan spreken en in Zijn vrede gaan leven…
Elke keer als wij het niet zien en niet weten en in de onrust komen dat we Hem vragen: ‘Pappa, Hoe kijkt U naar mij?’of ‘Wat vindt U van deze situatie?’
En dan mogen we Hem ook vragen: ‘Heer, ik wil dat ik mezelf zie zoals U me ziet, dat ik anderen zie zoals U ze ziet! Uw ogen Heer, Uw zicht, zonder enige beperking vanuit mij.’
Waar wij een tekort hebben, wil Hij het geven.
‘Mijn God zal uit de overvloed van Zijn majesteit elk tekort aanvullen, door Christus Jezus’ (Filippenzen 4:19)
Waar wij bang zijn geeft Hij meer van Zijn liefde, waar wij onrustig zijn wil Hij komen met Zijn vrede.
Want Jezus zelf is de Vredevorst!
Samen de weg gaan met Vader is de weg van groei, de weg naar zien zoals Hij ziet, horen zoals Hij hoort en samen dezelfde taal spreken…